Տիկին Աննան լվանում էր ամանները երբ հեռախոսի զանգ լսեց:Նա այնքան էր տարվել մտքերով, որ կարծես արթնացավ այդ զանգից Սիրելի դուստրն էր:Աղջիկն ասաց, որ ամուսնանում է մորը հրավիրեց հարսանիքին նաև գումար խնդրեց:Մայրն առանց երկար մտածելու հարցրեց քարտի համար,որին պիտի փոխանցի գումարը:
Զրույցն ավարտելուց հետո, խեղճ կինը և տխուր էր, և ուրախ, որ դստեր կյանքը դասավորվում է: Բացի այդ ինքը հանգիստ էր, քանի որ աղջիկն ասել էր, որ մորը կտեղավորի իր տանը, որպիսի վերջինս հյուրանոցում չգիշերի:Աննան նստած էր սենյակում և հիշում էր, թե ինչպես էր դստերը ճանապարհում մայրաքաղաք՝ համալսարանում սովորելու:Աղջիկը խոստացել էր հաճախ գալ մորն այցելության, սակայն հետո ամեն ինչ այլ կերպ եղավ:
Իսկ դստերը գումար ուղարկելու համար Աննան վաճառեց ավտոտնակն ու մահացած ամուսնու մեքենան: Մի քանի օր անց կինն աղջկանից ստացավ հարսանիքի հրավիրատոմս:Աննան շատ լավ գիտեր բանկի տեղը և գումար ուղարկելու ձևը, քանի որ արդեն 4 տարի շարունակ իր թոշակն ուղարկում էր դստերը:Աղջիկս, կկարողանա՞ք ինձ դիմավորել կայարանում:Մայրիկ, հիմա շատ հյուրեր ունենք, տաքսիով արի, ես չեմ կարող տնից դուրս գալ:Հասնելով քաղաք՝ կինը տաքսի գտավ և գնաց դստեր ասած հասցեով:
18 ժամ տևողությամբ ճանապարհն անցնելուց հետո՝Անան հասավ տուն, նստեց և սկսեց արտասվել… Հաջորդ օրը զանգեց աղջիկը,իսկ այն հարցին թե ինչու իրեն չէր հրավիրել հարսանիքին ասաց.Մայրիկ,դե ինչուես նեղանում:Արմենի ծնողները հարգված և ճանաչված մարդիկ են:Մայրը փաստաբան է հայրը բանկում է աշխատում Իսկ դու՞: Ինչպե՞ս ես պիտի ներկայացնեի քեզ: Դու նույնիսկ պատառաքաղ ճիշտ բռնել չգիտես, դու ինձ կխայտառակեիր։
