Մի օր ծեր իմաստունի դուռը թակեց մի երիտասարդ անծանոթուհի,ով արտասվելով պատմում էր ծերունունուն իր պատմությունը:Ես չգիտեմ, թե ինչպես ապրեմ — ձայնը դողալով ասաց նա։- Ամբողջ կյանքում ես մարդկանց վերաբերվում էի այնպես, ինչպես կուզեի,որ նրանք ինձ վերաբերվեին,անկեղծ լինեի նրանց հետ և նրանց հոգին բացեի հնարավորության դեպքում ես փորձում էի բոլորին բարիք անել փոխարենը ոչինչ չսպասելով օգնում էի որքան կարող էի:Ես իսկապես արել եմ այս ամենը անհատույց,բայց փոխարենը ստացել չարը և ինձ շատ են ծաղրել:Ես տանջվում եմ ցավից և ես պարզապես հոգնել եմ աղաչում եմ ասեք ինձ թե ինչպիսին պետք է լինեմ:
Իմաստունը համբերատար լսեց և ապա խորհուրդ տվեց աղջկան:— Մերկացիր և քայլիր քաղաքի փողոցներով հանգիստ արտասանեց ծերունին։- Կներեք բայց ես դեռ չեմ հասել նման բանի Դուք,հավանաբար խելագար եք կամ կատակում եք: Եթե դա անեմ չգիտեմ,թե ինչ սպասեմ անցորդներից մեկ էլ տեսար էլի ինչ-որ մեկը խայտառակի կամ անարգի ինձ։
Իմաստունը հանկարծ վեր կացավ,դուռը բացեց և սեղանին դրեց հայելին։-Ամաչում ես մերկ դուրս գալ փողոց,բայց չգիտես ինչու քեզ ամենևին ամոթ չէ խաղաղությամբ գնալ մերկ հոգով:Դուք թողնում եք այդտեղ բոլորին ովքեր ծույլ չեն:Քո հոգին հայելի է այդ իսկ պատճառով մենք բոլորս տեսնում ենք մեր արտացոլումը այլ մարդկանց մեջ։Նրանց հոգին լի է չարությամբ և արատներով ուրեմն հենց այսպիսի տգեղ պատկեր են տեսնում,երբ նայում են քո մաքուր հոգուն։Նրանք չունեն ուժ և քաջություն ընդունել որ դու ավելի լավն ե, քան նրանք և փոխվել:Ցավոք դա միայն իսկապես համարձակն է կարողանում։
Ինչ անեմ:Ինչպե՞ս կարող եմ փոխել այս իրավիճակը,եթե ինձնից ըստ էության ոչինչ կախված չէ,- հարցրեց գեղեցկուհին:- Դե արի ինձ հետ ես քեզ ինչ-որ բան ցույց կտամ նայիր սա իմ այգին է:Արդեն երկար տարիներ ես ջրում եմ ծաղիկների այդ անտեսանելի գեղեցկությունը և հոգ եմ տանում նրանց մասին։Խոստովանեմ անկեղծ ես երբեք չեմ տեսել թե ինչպես են այդ գույների բուտոնները փակվում:Այն ամենը ինչ ես ստիպված էի տեսնել, գեղեցիկ ծաղկած ծաղիկներն են որոնք գրավում են իրենց գեղեցկությամբ և բուրմունքով:
Սովորեք բնությունից։Նայեք այս հրաշալի ծաղիկներին և արեք այնպես ինչպես նրանք,- բացեք ձեր սիրտը մարդկանց առաջ զգուշորեն որ ոչ ոք դա նույնիսկ չնկատի:Բացեք ձեր հոգին լավ մարդկանց առաջ:Հեռացեք նրանցից,ովքեր պոկում են ձեր թերթիկները նետում են ոտքերի տակ և ոտնահարում։Այս մոլախոտերը դեռ չեն հասել ձեզ,այնպես որ դուք չեք կարող օգնել նրանց ոչնչով:Ձեր մեջ նրանք միայն տեսնելու են իրենց տգեղ արտացոլումը:
interesnienovsti.ru
