Առակ մատիտի հինգ հատկությունների մասին, որոնք ամեն ինչ տակնուվրա արեցին իմ մեջ։
Առակ մատիտի հինգ հատկությունների մասին, որոնք ամեն ինչ տակնուվրա արեցին իմ մեջ… Շատ բաների մասին մտածեցի…
Երեխան նայում է, թե ինչպես է տատիկը նամակ գրում և հարցնում է. -Դու իմ մասի՞ն ես գրում։
Տատիկը դադարում է գրել, ժպտում է ու թոռնիկին ասում. — Կռահեցիր, քո մասին եմ գրում։ Բայց ավելի կարևորն այն չէ, թե ինչ եմ գրում, այլ այն, թե ինչով եմ գրում։ Կուզենայի, որ այս մատիտի պես լինես, երբ մեծանաս…
Երեխան հետաքրքրությամբ նայում է մատիտին, բայց առանձնահատուկ ոչինչ չի նկատում։ — Դա ճիշտ նույնն է, ինչ բոլոր մատիտները:
— Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչպես ես նայում իրերին: Այս մատիտն ունի հինգ հատկանիշ, որոնք քեզ անհրաժեշտ են, եթե ցանկանում ես կյանքում ներդաշնակ ապրել ամբողջ աշխարհի հետ։ Նախ, դու կարող ես հանճար լինել, բայց երբեք չպետք է մոռանաս Առաջնորդ ձեռքի գոյությունը: Մենք այս ձեռքը կոչում ենք Բարձրագույն ուժ: Վստահիր այս ուժին և սովորիր զգալ այն: Երկրորդ՝ գրելու համար պետք է մատիտը սրել։ Այս վիրահատությունը նրա համար մի փոքր ցավոտ է, բայց դրանից հետո մատիտն ավելի նուրբ է գրում։ Ուստի սովորիր դիմանալ ցավին՝ հիշելով, որ այն ազնվացնում է քեզ։ Երրորդ՝ եթե մատիտ ես օգտագործում, ապա միշտ կարող ես ջնջել ռետինով այն, ինչ սխալ ես համարում: Հիշիր, որ ինքդ քեզ ուղղելը միշտ չէ, որ վատ բան է։ Հաճախ դա միակ ճանապարհն է ճիշտ ուղու վրա մնալու համար։ Չորրորդ՝ մատիտի մեջ կարևորը ոչ թե ծառն է, որից այն պատրաստված է, և ոչ թե նրա ձևը, այլ ներսի գրաֆիտը: Այսպիսով, միշտ մտածիր այն մասին, թե ինչ է կատարվում քո ներսում: Եվ վերջապես, հինգերորդ՝ մատիտը միշտ հետք է թողնում։ Նույն կերպ դու քո ետևում թողնում ես քո գործողությունների հետքերը և հետևաբար հաշվի ես առնում քո յուրաքանչյուր քայլը:
Եթե ձեզ դուր եկավ այս առակը, կիսվեք այն ձեր ընկերների և ծանոթների հետ, նրանք երախտապարտ կլինեն ձեզ դրա համար:
