Երեխաների ծննդից հետո շատ ընտանիքներում ողջ ուշադրությունը սևեռվում է երեխաների վրա և ամուսիններն ասես մոռանում են ժամանակ տրամադրել իրար:Բայց իմ ընտանիքում այդպես չէ:Մենք ծնողներ ենք արդեն 15 տարի ու չի եղել մի օր որ մենք ամբողջ օրը զբաղվենք միայն երեխաներով ու ժամանակ չտրամադրենք մեզ:
Ես և կինս շատ ենք զբաղվում մեր երեխաներով:Մենք նրանց շատ ենք սիրում նրանք մեր կյանքում կարեւորագույն դերն ունեն,բայց կանք նաեւ «մենք» ես ու կինս ու մեր հարաբերությունները:Մենք դեռ պետք է միմյանց ուշադրություն հատկացնենք,որպեսզի դրանք մնան ամուր առողջ ու ջերմ:Ահա թե ինչու:Ամուսնական առողջ հարաբերությունները ընտանիքի անկյունաքարն են:
Այո այդ անկյունաքարը բոլորովին էլ երեխաները չեն:Նրանք հիմքի մի մասն են նաեւ մեծ մասն են մնացած բոլոր բաղկացուցիչների սակայն նրանք չեն պահում ամբողջ կառույցը:Ամենակարեւոր մասը դուք եւ ձեր կինն եք կամ ձեր ամուսինը
Ձեր երեխաները նայում են ձեզ օրինակ վերցնում ձեզնից վստահում ձեր փորձին ու ընրում իրենց կյանքի ուղին:Մենք երկուսով եք ստեղծել ու կառուցել այս ընտանիքը:Մեր երեխաները մեր սիրո պտուղն են նրանք լույս ու ուրախություն են պարգեւում սակայն մեր երկուսի միությունը սուրբ է ու հենց դա պետք է պահպանել:
Երբ երեխաները մեծանան,մենք կմնանք երկուսով:Ու ես ուզում եմ որ մեր երկուսի հարաբերությունները մնան նույնքան ջերմ ու ամուր ինչպես առաջ էին:Այդ պատճառով էլ ինձ համար առաջին տեղում կինս է երկրորդ տեղում երեխաներս,շատ մոտ առաջին տեղին,բայց այնուամենայնիվ երկրորդ տեղում
